มนุษย์ ห า ย ใ จ ด้วยจมูก
ทานข้าวด้วยมือ หรือใช้ช้อนป้อนเข้าปากตัวเอง
เดินด้วยเท้าของเราทั้งสองข้าง....
สูบฉีดเลือดสู่ส่วนต่างๆ ของร่างกาย ด้ ว ย หั ว ใ จ ข อ ง เ ร า เ อ ง ....
แ ค่ ส ม อ ง และ ค ว า ม รู้ สึ ก ที่เกิดจากการนึกคิด มาทำให้เราเหงา ทำให้เราเศร้าเสียใจ....
แต่อย่างน้อย เราไม่ได้มีร่างกายเกิดมาเพื่อติดกับใคร...
เพราะฉะนั้น
ยังไงเราก็อยู่กับตัวเอง อยู่คนเดียวได้ อยู่กับความเหงา เปล่าเปลี่ยวหัวใจได้....
มันก็แค่ความรู้สึก.... ที่ดูเหมือนจะทารุณ โหดร้าย....
แต่สุดท้าย เราก็จะชินกับมัน...
มันไม่ยาก หาก ณ จุดนี้ ในวันข้างหน้า เมื่อเรามองเหตการณ์เหล่านี้ย้อนกลับมา....
จงให้กำลังใจตัวเองให้เยอะๆ สร้างความรู้สึกดีๆ ให้มากๆ มองโลกบวกเอาไว้เสมอ
เ พื่ อ ส ร้ า ง แ ร ง ดึ ง ดู ด ส่ิ ง ดี ๆ ให้เข้ามาในชีวิต
แล้วทุกส่ิงทุกอย่างรอบๆ ตัวเรา จะดีได้เอง เมื่อเรามอง ว่ามันดีจริงๆ....
....มุมดี ๆของชีวิต อยู่ที่ความรู้สึกดี..ดี ในหัวใจ....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น